beyaz plastik düğün salonu sandalyesi

küçükken saçı erkek çocuğu gibi çok kısa kestirildiğinden saçlarından utanırdı. saçı bitlendiği için mecburen kısa kesilmişti. nisan yağmuru saçları uzatırmış diye duyduğundan, serin ve yağmurlu bir nisan akşamı kafasını binanın gider borusunun altında tutmuş, saçı çamurlu su içinde kalmıştı. eve geldiğinde annesinden sağlam bir dayak yemişti.

web tarayıcısının sık ziyaret edilenler bölümünde birkaç haber sitesi ile eski sevgililerinin sosyal medya sayfalarının üst sıralarda olduğunu farkedince tarayıcı geçmişini sildi (silmeden hepsinin instagram, facebook hesaplarını son kez kontrol etti). ertesi gün düğünü vardı. yatağa erken girdi ama o gün geç uyandığı için uykusu gelmedi. birkaç uyku hapı aldı. fazla mı aldım acaba diye endişelenerek uyuyakaldı.

uyurken yataktan düştü.

evleneceği adam da içine kapanık bir çocukluk geçirmişti. ilkokuldayken kısa boylu olduğu için polis olmak istediğini söylemeye utanırdı. muhasebeci oldu.

mahalledeki düğün salonunda oldu düğün. damadın babası çabuk sarhoş oldu. utanıyordu. tanıdığı pek kimse yoktu. kız tarafı kalabalıktı. düğün salonunun ucuz beyaz plastik sandalye dolu bahçesinde boş meyve suyu kutularını birer birer ayakkabısının topuğuyla patlatmaya çalışırken gelinin babasıyla göz göze geldi. gelinin babası çok üzgündü. o gün çok sigara içti.

ikisi de hayatları boyunca çok daha farklı biriyle evlenmeyi düşlemişlerdi. damat kendi düğün yemeğinin 2. tabağını bitirirken müstakbel karısının gelinlik içinde kendinden uzun görünüp görünmediğini düşünüyordu. gelin ise şeftali aromalı meyve suyundan küçük yudumlar alırken gözü kocasının gömleğine dökülmüş kavurmaya takıldı. mutluluğun kimyasal bir olay olduğunu düşündü.

mektup

sarı lekeli yastık

önceki gün cengiz abi'den 150 tl borç istemişti yolculuk için. mesai bitiminde serviste 125 tl verdi cengiz abi. saymadan cebine koydu. eve gitmeden doldurma parfüm satan bir dükkana uğradı. küçük bir şişe parfüm aldı. evde kıyafetlerini yıkadı, kurumaları için asarken kokladı, balık yemi kokusunun geçip geçmediğine emin olamadı. biraz parfüm sıktı ıslak çamaşırlara, tekrar kokladı. 

gece yarısı uyandı. o kadar terlemişti ki yastık ve atleti sırılsıklamdı. televizyonu kapattı. atleti çıkarıp fırlattı. yastığın alttaki kuru yüzünü üste getirdi. bu yüzü sarı lekelerle doluydu. başını koymadan önce lekeleri biraz inceleyip kokladı. uyumaya devam etti. 

mesai bittikten sonra otogara gitti. 2000 model bir mercedes o403 model otobüsün orta sıralarında bir pencere kenarı koltuğuna bilet aldı. izmir'e gidecekti, sıcak bir ağustos akşamı ve 14,5 saatlik otobüs yolculuğu. o403'ler yıllar evvel yollardan çekilmiş, zaman travego'lar, setra'lar ve starliner'ların zamanıydı. çalıştığı balık yemi fabrikasının personel servisi de 96 model bir o403'tü. bazı modelleri hala şehir içi servis aracı olarak kullanılıyordu.  

otobüs hareket etmeden hemen önce çok yaşlı bir amcayı yavaş yavaş yürüterek yanındaki koltuğa oturttular. amca o kadar yaşlıydı ki hayatında gördüğü en yaşlı adam olduğunu düşündü.

otobüs hareket ederken kısa kısa konuştular. amca "nerelisin", "ne iş yapıyorsun" gibi kısa sorular sorup cevabı tam dinlemeden uykuya dalıyordu. biraz sonra tekrar uyanıp başka bir şey soruyordu.

pencereden yolu izlerken birkaç tane hayvan cesedi gördü. bazılarının üstünden onlarca araba geçmiş bedenlerinin bazı kısımları paramparça olmuştu. birileri kaldırıyor muydu cesetleri, yoksa arabalar çarpa çarpa yok mu oluyorlardı.

ilk mola yerinden birkaç saat sonra ayakkabılarının altında ıslaklık hissetti. nereden geldiğini anlamadı. sağa sola bakınırken idrar kokusu aldı. amca altına kaçırmıştı ve hala uyuyordu. pencereye dönüp sessizce dışarıyı izlemeye devam etti. kokuya dayanamadı. önceki gün aldığı parfümü çıkardı, yere ve amcaya sıktı. neredeyse 30 ml'lik şişenin üçte birini sıktı. bacaklarına parfümü sıkarken bir aralık yaşlı adam gözlerini açtı. birkaç saniye bakıştılar. amca tekrar uyudu. biraz yüzünü kırıştırdı galiba. kırışık yüzüne baktı, "birkaç hafta ya da ay sonra ölebilir" diye düşündü. muhtemelen bu ağustos sıcağında son otobüs yolculuğuydu. 

nihayet sabah 8'de otobüs izmir otogarına ulaştı. iki adam otobüse girip amcayı yavaş yavaş yürüterek götürdüler. çok kirli hissediyordu. üstünü başını kokladı. berbattı. otogarın halka açık pis banyosunda önce kustu, sonra yıkandı. çantasındaki temiz kırmızı-siyah kareli gömleğini çıkardı, ütüsü bozulmuştu, biraz düzeltmeye çalışıp giydi. giyinirken duştan çıkan diğer iki adamla göz göze gelmemeye çalıştı. parfüm sıktı, kendini kokladı.

karşıyaka servisine bindi. iskelenin yanındaki parkta beklemeye başladı. yaklaşık yarım saat parkın farklı yerlerinde bekledikten sonra kız arkadaşı geldi. 1,5 litrelik kola, iki pet bardak ve az tuzlu çekirdek aldılar. çekirdek çitlerken kızın telefonu çaldı. kız kocaman çantasında telefonunu bir türlü bulamıyordu. çekirdek çitleyip zil sesi olan şarkıyı dinlerken kızın çantasıyla boğuşmasını izledi. "no more counting dollars, we'll be counting stars". nakaratı birkaç defa tekrarlayıp telefon sustu. ağzındaki çekirdek kabuğunu tükürdü, çantanın içine girdi. fark etmemiş gibi yaptı.

çekirdek bitmeye, güneş batmaya yakın kızın kötü kokan nefesini sol yanağında hissediyordu. serin akşam rüzgarının uçuşturduğu sarı boyalı saçları izledi. daha önce defalarca provasını yaptığı şiirleri okudu. heyecanlandı, sesi titredi. kısa kesti. dişleri mi çürük acaba diye düşünürken yanağından öptü. etrafına baktı kimse var mı diye. kimse yoktu. 

kapılara dikkat

gece otobüsü. eve dönen umutsuz sarhoşlarla doluyordu.

otobüse binenleri izleyerek kaşarlı dürümünü yedi. her lokmadan önce pul biber atıp. her seferinde yarısını masaya döküp. hesabı ödedi. bozuk paraları saymadan cebine attı. motoruna binip eldivenlerini, kaskını taktı. motoru çalıştırdı. otobüsü takip etti.

burnu kaşındı. eli kaska çarptı kaşımak için uzattığında. kaskı beyazdı, motoru siyah. gazı biraz açtı. ivme vücudunu geri itti. bacaklarıyla benzin deposunu sıkıca sardı. rüzgar soğuk ve güçlü bir dalga gibiydi. biraz daha eğildi rüzgarlığa. otobüs karanlığa gömülmüştü. sarı ışıklı bir benzin istasyonuna girdi. "fulle abi" dedi, benzin deposunu açarken.

kaskını çıkardığında kafasına yapışan saçlarıyla çirkin göründüğünü düşündü. tuvalet aynasında saçını ıslattı, düzeltti, "çok da bir şey fark etmedi" dedi, aynaya bakarak. motoru yıkanırken çikolata yedi. bitter. kakao oranı en az 70%. niğde gazozu içti. istasyon marketindeki müzik cd'lerine baktı.

uzun caddelerde dolaşmaya devam etti. önündeki arabalar kırmızı ışıkla durdular. aralardan geçip ışıkların tam altında durdu. sağında bir kurye motoru vardı.beklerken göz göze geldiler. yeşil yanınca ikisi de iyi hızlandı. yol kavisleninceye kadar önde gitti. geçen hafta dişçinin bekleme salonunda duvara monteli sesi kısık plazmadan moto gp izlemişti. virajlarda ne güzel yatıyorlardı. viraja gelmeden gazı açtı. debriyajı sol eliyle limon sıkar gibi sıkıp sol ayağıyla vites yükseltti. dişlerini sıktı. vites sesi: tak! tak! tak! benzin deposuna yapıştı bacaklarıyla. rüzgarlığa doğru eğildi. viraja girerken yatırdı motoru. bir an kaldıramamaktan korktu, yere baktı. "düşmek bu kadar kolaymış demek". enduro süren sarı tırnaklı kız geldi aklına: “nereye bakarsan oraya gidersin”. kafasını düzeltti, motoru da. virajdan çıktı. etrafına baktı ama kuryeyi göremedi.   

sağ şeritte devam etti yoluna. hafif esinti, tek tük arabalar. bir şeyler düşünüyordu. önündeki taksi yolcu indirmek için durmuş, kadın inmek için sağ taraftan kapıyı açmıştı. kapıyı görmedi. kadın çığlık attı. motor devrildi. fazla hızlı değildi. bir tarafı acımadı. motoru kaldırmaya çalışıyordu. yaklaşık 200 kiloydu galiba. taksici olan biteni biraz geç anlayıp yanına koştu "birader bir şeyin var mı?". maksimum 250 kilo. kadın bağırdı: "ambulans çağırın". tam kaldırmıştı: sağ ayna kırık. "birader bırak motoru, yaralanmışsın elin kanıyor" sağ grenaj çatlak. "birader duyuyo musun?" 200 kilo da bir şey değilmiş..

sağ eline baktı bir sorun yoktu, sol eline baktı, bozuk musluk gibi kan akıyordu ve iki parmağı eldivenle birlikte yerinde değildi. inanamadı. bırakınca motor tekrar devrildi. grenaj parçalandı. sıcak bir uyuşukluk hissetti. sonra biraz yanma. sağ eliyle yokladı, iki parmağı GERÇEKTEN yoktu. eldiveni çıkardı, "parmaklarım yok" dedi sakince. taksici arabanın altında parmak aramaya başladı. kadın kustu. domates kabukları hiç sindirilmemişti. taksinin kapısına baktı, nereye çarpmıştı da parmakları kopmuştu.

taksici parmakları taksinin sağ arka tekerinin önünde buldu. kırık kemik parçalarıyla birlikte benzin istasyonundan aldığı peçetelere sardı.

kadın yoluna başka taksiyle devam etti, hoşlandığı adamla buluştuğunda üstünde kusmuk lekeleri vardı, adam görmezden geldi.

peçeteye sarılmış parmakları taksici cebine koydu. en yakın hastaneye doğru yola koyuldular. yol boyunca yaralıyı konuşturmaya çalıştı. uyuyacağından, uyursa öleceğinden korkuyordu nedense. taksinin arka koltuğundaydı. ne konuştukları başka bir yazının konusu. radyoda güzel şarkılar vardı. çok kan aktı. taksiciden peçeteyi alıp parmaklarına baktı.

çok güzeldiler. biraz da solgun.

ricky martin

bülent’in diş etleri iltihaplı, dişleri çürüktü. aylık 764 TL emekli aylığı, köşedeki marketin veresiye defterinde hesabı vardı. internetten kadınlarla yazışır, hiçbiriyle buluşmazdı. 20 yıldır izmir’de kendi evinde yalnız yaşıyordu ve 2008 yazı son 20 yılın en sıcak yazı gibiydi. ağustos ayında bir cumartesi sabahı kapısı çalındı. gelenler kız kardeşi,  kız kardeşinin kocası ve küçük kızları ayşe idi. çeşme’ye tatile gidiyorlardı, yol üstünde bülent’e uğramamak olmazdı.

ilkokul 5. sınıf öğrencisi ayşe ailesiyle istanbul’da yaşıyordu. ilkokul hayatı boyunca onlarca kuş besledi. hepsi kısa sürede öldü. hepsinin adı pıtır’dı. pıtırlar öldükçe ayşe’nin gözyaşları da, alışkanlıkla, gitgide azaldı. muhabbet kuşunda dikiş tutturamayınca o yaz şansını su kaplumbağasında denemeye karar verdi. o zamanlar ricky martin’e aşıktı, kaplumbağanın adını da ricky martin koydu. kabuğu yosun tutardı ricky martin’in, ayşe de musluğun altında yıkardı. kafasını ve bacaklarını kabuğuna sokardı kaplumbağa yıkanırken.

ayşe bülent dayısı’nı ilk defa gördü ve hiç sevmedi. dayısı beyaz atletiyle onu öperken kokusundan, beyaz, kemikli tüysüz vücudundan tiksindi.

tüm gün bülent’in evindeydiler. ayşe biraz uyudu, ev çok sıcaktı, çok terledi, kötü rüyalar gördü. uyandığında annesiyle bülent dayısı birbirlerine bağırıyorlardı. bülent dayısı’nın dişleri çok çirkindi. ev fazla güneş almıyordu, havasızdı, kasvetliydi.

akşama doğru evden çıktılar, bülent yolcu etmek için arabaya kadar eşlik etti. sürekli ablasına sarılıp bir şeyler söylüyordu. ablası artık ağlamıyordu.

arabaları 1993 model gri renkli bir fiat tempra 1.6 sx idi ve içinde ölü bir su kaplumbağası vardı. ricky martin’i arabada bırakmışlar, kaplumbağa da sıcaktan ölmüştü. 

bülent, aileyi yolcu ettikten sonra cesedi evine götürdü. akşam iki paket altılık bira içti. ricky martin’in kabuğunu açmaya çalışırken üstüne kustu. ertesi gün uyanır uyanmaz yine kustu, bu sefer tuvalete. televizyonu kapattı. ricky martin’i çöpe attı.

ayşe o yaz çeşme’de ilk defa öpüştü. akşam otel odasında “un dos tres” i ezbere söylerken dans ederek aynada kendini izliyordu.

bülent de başka yaz göremedi, aralık ayında kalp krizi geçirdi, fazla acı çekmedi. ayşe dayısının mezarını hiç görmedi.

Günlük #1

Merhaba. Sınıf öğretmenimiz ödev verdi. Her gün günlük tutacam. Başlıyorum:

24.10.1996

Bu gün okula gittim. Sabah kalkınca, sabah kahvaltısını yemedim her zaman sabah kalkınca annemi uyandırırım ama uyandırmadım dayandım. Sonra saatler ilerleyince annemi uyandırmak zorunda kaldım ve uyandırdım sonra annem uyandı, sonra beslenmemi aldık okula gittik akşama doğru geldim ve serbest yazıyordu kağıtta ama ben serbest olduğum için ödevlerime başladım yaptım, yaptım en sonunda saat (23:30) geçiyordu ve bende ödevimi yeni yaptım sonra uykum çok, çok, çok fazla geldi, yemeğimi yedim, yatağıma gittim ve uyudum.

25.10.1996

Bu gün okula gittim. Sabah kalkınca çok neşeliydim. Sabah kahvaltısını biraz bekledim sonra annemi uyandırmaya gittim. Anneme: Anneciğim acıktım dedim, annemde: Tamam oğlum geliyorum dedi. Öğleye doğru (12:00)'da okula gitmedim biraz geç gittik (12:20). Okula gittiğimde çok güzel maçlar yaptık çok çalım attım. Sonra akşama doğru eve geldim. Hiç kimse evde yoktu. Kapının önüne oturdum gözlerimi kapadım az daha uyuyacaktım sonra annem geldi, abimde geldi çok ödevim vardı yaptım ve yemeğimi yiyip, suyumu içip uyuyakaldım.

26.10.1996

Bu gün okula gittim. Sabah kalkınca annemi uyandırmadım çünkü annem uyanmıyordu sonra uyandı, annem. Yemek koydu, yedim, karnımı doyurunca, öleye doğru annem önlüğü verdi bende giydim ve okula gittim. Bir teneffüsde Rıza ile ben çok iyi paslaştık en sonunda top önüme geldi ben de çok çok sert vurdum, direğe çarptı gol (goal) girdi. Sonra herkes eve giderken Rıza'yı balkonda gördüm o bana seslendi (ne dediğini unuttum), bende ona seslendim (bunu da unuttum) ve yola koyuldum. Sonra eve geldim, annem kapıyı açtı bende girdim sonra ders çalıştım ve hergün (4) MART'ı bekledim sonra uyuya kaldım.

5 dakika

bugün günlerden banyo günü. haftada iki gün 5'er dakika yikaniyoruz. kogus ayak ve ter yerine beyaz sabun ve hobby marka sampuan kokuyor. askerlere her ay hobby marka sampuan dagitiliyor. hepsi de boyali saçlar için. isirgan otu özlü.

sabah kahvaltisindan artan tencerede demlenmis bol sekerli çayi demir bardakta parmaklarinin ucuyla tutarken, asçi mehmet, er gazinosunda televizyon izleyerek banyonun açilmasini bekliyor. müzik kanallari arasinda dolasiyor. rihanna'nin diamonds sarkisi cikinca sesi açiyor. kumanda tutukluk yapinca televizyona yaklasip dügmesiyle açiyor. rihanna'yi çok begeniyor ve ayakta yakindan sessizce izliyor. asçi mehmet ve ben. biz. mutsuz ve magrur kadinlara asla dayanamiyoruz.

10 kisilik dus kabinlerinden 7'si kullanilabilir durumda. 7 kisi hazirlanip kabinlere giriyor. suyu açtiklarinda, çavus plastik sahte casio saatinden kronometreyi baslatiyor. asçi mehmet'e 5 dakika yetmiyor. suyun sicakligini ayarlamasi zaten 1,5 dakikasini aliyor.

süre doldugunda kabinler bosaltiliyor. yüzündeki kömür karasi temizlenmis, bir günlügüne beyazlamis gece kazancisi apo ve ortasina bir delik açtigi beyaz kalip sabunu espiri konusu oluyor. asçi mehmet sakalari anlamiyor, ilgilenmiyor da. ikinci grupta yikanacak askerlerin arasina karisip kabine tekrar giriyor. fark ediyorum ama çaktirmiyorum. 5 dakika daha kazaniyor.

kirmizi muslugu dayanabildigi kadar aciyor. sampuani cömertçe vücuduna bosaltip iyice köpürtüyor. gözlerini kapatiyor. teni yumusuyor. iyi hissediyor. rihanna'nin diamonds sarkisini mirildanmaya basliyor. 

2 gündür segiren sag gozümü düsünüp endiseleniyorum. banyo tavanina yogun bir sis gibi yükselen su buhari, sari isigi daha da güçsüzlestiriyor. sicak suyun altinda isirgan otu özleriyle iki numara kesilmis saclarimi köpürtüyorum. yanimdaki kabinden asçi mehmet'in sesini duyuyorum: "shine bright, tonight, you and I, we are beautiful like diamonds in the sky". sasiriyorum ve çok hosuma gidiyor. tüm askerlerin hosuna gidiyor. asçi mehmet'e eslik ediyoruz: "shine bright like a diamond".

sonu bu los isikli bodrum katinin 10 kisilik pis banyosuna çikan geçmisimizi düsünmüyoruz. gelecekle ilgilenmiyoruz. birkaç dakika daha istiyoruz. 5 dakikamiz bitmesin istiyoruz. asci mehmet, ben ve diger askerler. biz. biz rihanna'dan çok sey bekliyoruz. 

çavus casio saatinin oldugu kolunu havaya kaldirip sürenin doldugunu söylediginde asci mehmet icerden bagiriyor: "ben cikmiyem..cikmiyem..yeni girmisem". bu sefer inandiramiyor.

3 yil sonra bir pazar günü. asçi mehmet mutsuz kadinlarla dolu büyük bir sehirde bir esnaf lokantasinda çalisiyor. pazar günü tek tatil günü. sevgilisiyle büyük avm'lerden birinde bulusup yemek yedikten sonra birkaç vesaitle kenar mahallelerdeki evlerine dönüyorlar. aksam telefonda hayal kurup gelecek planlari yapiyorlar. sevgilisi kapatmak istediginde, asçi mehmet 5 dakika daha konusmak istiyor. "çünkü" diyor "10 dakikasi 50 kurustur"